Wie op 19 januari 2019 de zeventigste verjaardag van de Vooruitstrevende Hervormings Partij (VHP) bijwoonde, zag geen Hindostaanse, maar een multiculturele partij met veel jongeren. Nieuwe gezichten uit verschillende etnische groepen werden op die dag gepresenteerd. De partij gaf ook het startsein voor de verkiezingscampagne van 2020. VHP-voorzitter Chan Santokhi wilt volgend jaar maar liefst 28 van de 51 zetels landelijk binnen halen.

Landelijke deelname
“De jeugd van nu heeft niets te maken met etniciteit. Jongeren van verschillende bevolkingsgroepen trekken met elkaar op en werken probleemloos samen. Vroeger werd de VHP inderdaad bestempeld als een Hindostaanse partij, maar dat is aan het veranderen. We willen meer zijn dan een partij alleen. We gaan voor een nationale beweging, Orange Movement, die pleit voor herstel en redding van Suriname”, zegt Sachien Badal, ondervoorzitter van de VHP Jongerenraad. “Door landelijk deel te nemen aan de verkiezingen, betrek je iedereen en neemt het vertrouwen toe. Van de 70 jaar dat VHP bestaat, heeft de partij slechts 31 jaar deel uitgemaakt van de coalitie. De VHP heeft nooit alleen de regering gevormd. Nu gaan we alleen de verkiezingen in en er is plek voor een ieder. Mensen moeten daarop inspelen en stemmen op basis van kwaliteit. Het is belangrijk dat de kandidaten voorbeeldfiguren zijn en mensen zich in hun kunnen terugvinden ongeacht hun afkomst. Jongeren denken nu anders: ze kijken naar de potentie en kwaliteit van vertegenwoordigers en niet naar etniciteit.”

Eerste stap
De nieuwe multiculturele VHP is bij grote delen van de samenleving heel goed ontvangen. Verbazingwekkend is wel de kritiek uit de kamp van de Nationale Democratische partij (NDP). Volgens ondervoorzitter en fractieleider Andre Misiekaba is de VHP geen nationale partij. Hij verwijst naar  volksvertegenwoordigers van de VHP die op dit moment allemaal Hindostanen zijn, terwijl dat bij de NDP anders is. In zijn toespraak bij de viering van de Dag der Bevrijding op 25 februari 2019 noemde president Bouterse de missies van VHP naar het binnenland en het streven naar 28 zetels een lachertje.

Volgens critici zal het nog jaren duren voordat de VHP een echte nationale partij wordt. Niet iedereen in de VHP is klaar om de verandering onder Santokhi te accepteren, zoals ook nog niet iedere niet-Hindostaan zover is om het partijcentrum De Olifant binnen te stappen. Maar de eerste stap voor verandering en vernieuwing is al gezet. Santokhi maakt zich als leider wel sterk voor een multiculturele partij. “Onze eerste voorzitter ging voor verbroederingspolitiek. De droom van Lachmon wordt werkelijkheid. Etnische politiek is nu niet meer aan de orde. Alle Surinamers moeten de ruimte krijgen om te participeren in alle partijen. De strijd gaat nu niet meer tussen rassen. Deze strijd gaat tussen goed en kwaad en tussen stabiliteit en instabiliteit.”