Zo dom en met oogkleppen

Harinandan Singh

De actievoerders lijken zelf het toonbeeld van racisten te zijn. Hebben ze hun kop in de blubber gehouden toen de crimineel Bouterse en de zijnen op  25 februari 1980 een democratisch gekozen regering met geweld uitschakelden? Toen deze crimineel op 8 december 1982 vijftien vrijheidsstrijders zonder enig juridisch proces bruut had afgeslacht? Dan heb ik het niet eens over de moorden van Moiwana. Hoe kan het anders dat dezelfde beweging ook haar kop in het zand stak toen na twee jaar de democratisch gekozen Hindostaanse president Ramsewak Shankar in december 1989 als wettig staatshoofd door het criminele bewind van de militairen geruisloos werd afgezet. Het zijn nu weer dezelfde soorten domme dwazen die hun racisme tegen Hindoestanen niet voor zichzelf kunnen verbergen. De President moet zich daar niets van aantrekken.

***

Reactie op het emotionele betoog van de gefrustreerde dr. H. Ramsoedh over het protest tegen Santokhi

Khadir

Op 10 september is de president van de Republiek Suriname Santokhi voornemens om de prestigieuze Anton Kom lezing, een toespraak te houden over de harmonieuze Surinaamse samenleving. Wij van WID vinden dit ‘ONKAN. Santokhi heeft namelijk het afgelopen jaar niet bewezen te staan voor een Multi-etnische samenleving in Suriname, maar juist het tegendeel. De organisator, het Verzetsmuseum dit ongenoegen kenbaar gemaakt. Dit heeft niet het gewenste effect opgeleverd. Dit is dan ook de aanleiding waarom wij van WID op 10 september 2021 protesteren tegen dit voornemen van het Verzetsmuseum.

Inmiddels acht een tweede wetenschapper het nodig een pleidooi te houden waarom dit protest ‘fout’ is.
Het lijkt erop dat deze onderzoeker bij de naam Dr. Hans Ramsoedh een talent heeft ontwikkeld om kosten wat het kost het gelijk aan zijn zijde te krijgen. In de wetenschap is dit een fundamentele valkuil. Het leidt immers tot tunnelvisie. Waardoor mensen op een verkeert been worden gezet. In het verleden heeft de heer Sandew Hira deze Hans omschrijven als iemand die met veel onbehagen zit ofwel veel frustraties. Zijn boek Surinaams onbehagen werd door Hira onderuitgehaald als een wetenschappelijke studie over de geschiedenis van Suriname. Hira[1] kwalificeerde dit boek als een verzameling van onbehagen en frustraties, over het proces van dekolonisatie. Dit beeld zien wij ook weer terug in het betoog van deze hans tegen het protest van 10 september 2021.

Wie het betoog[2] van deze Hans leest en begrijpt, zal hoogstwaarschijnlijk tot de conclusie komen dat Hans met name de begrippen validiteit legitimiteit, projecteren, emoties’, frustraties en anoniem niet beheerst, niet kent of negeert om zijn gelijk te krijgen. Daarnaast blijkt ook dat Hans het causaal verband tussen Santokhi en het protest niet kan weerleggen. Hierna zullen wij haarfijn uitleggen waarom wij tot de hiervoor beschreven conclusie komen.

Validiteit is niet hetzelfde als betrouwbaarheid. Bij validiteit gaat het om de juistheid van de resultaten. Iedereen die zich goed heeft laten informeren of openbare bronnen heeft geraadpleegd, weet dat WID Santokhi niet afwijst op zijn etniciteit, maar op zijn beleid inzake het beknotten van vrijheid van meningsuiting, het beknotten van het demonstratierecht, uitsluiting, nepotisme, het reduceren van triaspolitica tot een kartel etc. Desondanks komt deze Hans aanzetten met suggestieve argumenten dat WID Santokhi wegzet op basis van zijn etniciteit. Surinamer zouden zeggen “Meh tak loslosi yu eh tak borbori” Kortom de argumenten van deze Hans zijn niet valide inzake het weerleggen van de standpunten die WID hanteert om Santokhi te diskwalificeren voor de Anton de Kom lezing van 10 september 2021

Legitimiteit is het recht van een heerser om te regeren, dat wil zeggen besluiten te nemen die de gemeenschap aangaan. In onder meer Nederland het land waar wij van WID wonen en leven is het demonstratierecht en het recht op vrijheid van meningsuiting verankerd in de Grondwet. Uit het betoog van deze Hans blijkt dat hij een aversie heeft tegen deze bepalingen in de Grondwet omdat het hem niet uitkomt. Ondanks het feit dat hij historicus is, beseft hij niet dat hij dankzij mensen die in het verzet zijn gegaan vandaag aan de dag gebruik kan maken van vrijheid van meningsuiting om te ageren tegen dit protest. Jammer dat deze Hans niet verder komt dan een paar populaire mainstream kreten die in dit kader geen houtsnijden.

Projecteren is het toekennen van je eigen gedachten, emoties of problemen aan iets of iemand anders. Uit het Betoog van Hans blijkt dat hij WID zonder enige feitenkennis beschuldigd van aanzetten tot racisme, misbruik maken van het demonstratierecht, misbruik maken van vrijheid van meningsuiting en boutistische voetvolk van de NDP (lees Bouterse).

Met causaal verband wordt bedoeld dat een gebeurtenis het directe gevolg is van een andere gebeurtenis (oorzaak en gevolg). In dit geval heeft het beknotten van vrijheid van meningsuiting, het beknotten van het demonstratierecht, uitsluiting, nepotisme, het reduceren van triaspolitica tot een kartel in Suriname door Santokhi geleid tot het protest. Kijkend naar het betoog van Hans dan blijkt dat hij in zijn poging zaken te weerleggen niet verder dan suggestieve aannames, die hij feitelijk niet heeft of kan onderbouwen.
Een argument dat slaat als een tang op een varken is de vergelijking die hij maakt tussen president Santokhi en ex-president Bouterse. Ik vraag mij nog steeds af hoe iemand die is gepromoveerd op dit niveau het standpunt van het protest probeert te weerleggen.

Een emotie is een innerlijke beleving of gemoedsbeweging zoals geluk, vreugde, angst, boosheid, verdriet en kan door een situatie of gebeurtenis worden opgeroepen. Gevoelens kunnen ook spontaan opkomen. Wie het betoog van doctor Hans leest zal snel komen dat deze wetenschapper een brokkenpiloot is. In de wetenschap is het immers onwenselijk en onverantwoord om een standpunt te baseren op emoties.

Frustratie is een innerlijke gesteldheid die optreedt als iemand het bereiken van een nagestreefd doel wordt verhinderd. Wij van WID hebben nimmer doctor Hans een strobreed in de weggelegd en snappen daarom deze man zijn frustraties niet die hij denkt te mogen spugen op ons. Het feit dat hij mensen die hij niet eens kent wegzet als voetvolk zegt voldoende over zijn ongefundeerde frustraties.

Dat juist een gepromoveerde historicus als Hans die afstamt van de onaanraakbare (Dalits) andere mensen vergelijkt met voetvolk, geeft blijk van hoe gefrustreerd en hoe diep deze frustraties liggen.

Anonimiteit in het kader van de petitie kunnen wij stellen dat Hans niet weet waar hij over schrijft en of geen onderzoek doet alvorens in de pen te klimmen. Standaard is een ondertekening bij petitie.nl niet zichtbaar.
Dit wordt ‘anoniem’[3] genoemd. Het is niet echt anoniem, want de gegevens worden wel bewaard. De namen, woonplaats etc. verschijnen later op de (papieren) ondertekenaarslijst om te overhandigen.

Uit het betoog blijkt ook dat doctor Hans het lezen niet machtig is. Hij beweert immers dat op petitie.nl wij van WID hebben aangegeven dat wij een erfgoedinstelling zijn. Dit is onjuist. Op de site staat duidelijk dat de ontvanger van de petitie een erfgoedinstelling.

Het mag duidelijk zijn dat wij van WID geloven dat Hira gelijk heeft dat deze doctor Hans vol van onbehagen en frustraties zit.

 Namens WID.
8 september 2021

***

Reactie van Hans Ramsoedh op commentaar van WID

Naar aanleiding van mijn bijdrage (Over intolerantie gesproken: het verzet van activisten tegen de Anton de Kom-lezing door president Chan Santokhi) heeft de WID gemeend daarop te moeten reageren. Mijn bijdrage wordt getypeerd als een emotioneel betoog en ik zou ook nog gefrustreerd zijn.

Het ontbreekt de WID blijkbaar aan inhoudelijke argumenten en originaliteit om het betoog in mijn bijdrage te ontkrachten aangezien zij in hun weerwoord zich primair baseert op de recensie van mijn boek (Surinaams onbehagen) door Sandew Hira op zijn site (issr.nl) waarin hij stelt dat ik de begrippen validiteit, legitimiteit, projecteren, emoties, frustraties en ano­niem niet zou beheersen, niet kennen of negeren om mijn gelijk te krijgen. Waar zijn de eigen argumenten van de WID om mijn bezwaren tegen het protest tegen de Anton de Kom-lezing door president Santokhi te pareren?

De kern van mijn betoog was dat de door WID genoemde bezwaren iedere onderbouwing missen:

• Beknotting van het demonstratierecht en vrijheid van meningsuiting in Suriname bij kritiek op het overheidsbeleid van Suriname: Geen voorbeel­den
• Reducering van de trias politica in Suriname tot een kartel dat politieke vijanden uitschakelt: Geen voor­beel­­den
• Ambtenaren in Suriname met een andere politieke kleur worden de laan uitgestuurd of moeten vrezen voor hun baan: Geen voor­beelden
• Het etnisch georiënteerde overheidsbeleid in Suriname brengt de vrede tussen de etnische groepen in gevaar: Geen voorbeelden
• Het regeerbeleid van Santokhi staat haaks op het gedachtegoed van Anton de Kom: Waaruit blijkt dat dan?
• Santokhi’s regering vindt iedere vorm van excuses van Nederland inzake het slavernijverleden niet relevant: Waaruit blijkt dat dan?

Voor het feit dat ik met veel onbehagen zou zitten of gefrustreerd zou zijn gaat de WID wederom te rade bij de kritiek op mijn boek door Sandew Hira. Die kritiek was voor mij geenszins een verrassing. In mijn publicatie kwalificeer ik Hira als de ‘ideologische hofnar’ en ‘pajongwaaier’ van Desi Bouterse, en wiens missie het was de onafhankelijke rechtsgang van het Decem­ber­proces tegen te werken en verdeeldheid te zaaien onder de nabestaanden. Zijn bespreking van mijn boek is nauwelijks objectief te noemen en het is vooral de rancune die hem jegens mij drijft.

Slechts Hira aanhalen om mij te diskwalificeren vind ik van intellectuele armoede en selectiviteit getuigen. Mijn boek is in verschillende wetenschappelijke tijdschriften besproken (waaronder Tijdschrift voor Sociale en Economische geschiedenis, Tijdschrift voor Geschie­de­nis, New West Indian Guide). Uit die besprekingen rijst een tegengesteld beeld aan dat geschetst door Hira. Het is een wetenschappelijke norm dat bij het vellen van een oordeel over een publicatie je je niet op één bron baseert maar op meerdere.

Tot slot: De reactie van WID is een oude en beproefde strategie en daarmee ook een doorzichtige: als argumenten ontbreken dan moet vooral de (weten­schappelijke) integriteit van de opponent in twijfel worden getrokken. Dat de WID daarin niet is geslaagd blijkt uit het feit dat zij argumenten aanvoert die zij ontleent aan een ander. Hiermee geeft de WID geen blijk van het vermogen tot onafhankelijk denken.

In het commentaar schrijft de WID dat ik zou afstammen van onaanraakbaren (Dalits). Zelfs als dat het geval zou zijn, zou dat voor mij geen enkele reden zijn om mij daarvoor te schamen en het zou ook niets afdoen aan mijn kritiek op het protest van de WID. Dat de WID dit niettemin schrijft toont wel aan wat het intellectueel en beschavingsniveau van de personen achter de WID zijn. Het bevestigt alleen mijn oordeel over het protest van dit clubje dat zich hult in anonimiteit.

8 september 2021