Modi-mania — A. Bakas
Modi-mania in India
Niet Rahul Gandhi, maar Narendra Modi wordt weer premier van India, het moederland van de 180.000 Surinaams-Nederlandse Hindostanen. Modi is in de Indiase diaspora, dus ook in Nederland, immens populair, ook al loste zijn partij, de BJP, veel van de gedane verkiezingsbeloften de afgelopen jaren niet in. Maar de BJP deed meer voor India’s kenmerkende vooruitgangsoptimisme dan de Congrespartij van de Gandhi’s.
Geen Gandhi’s
Dit blijkt ook uit het verlies van de parlementszetel in Amethi, die al decennia vrijwel onafgebroken door een telg uit de Nehru-Gandhi-dynastie werd ingenomen. Zus Priyanka Gandhi, gelanceerd als de nieuwe Indira Gandhi (‘ze heeft dezelfde neus als haar oma’, schreven fans) stelde de Congrespartij teleur in het volkrijke Uttar Pradesh, de deelstaat waar de meeste Surinaamse Hindostanen vandaan komen. De Gandhi’s worden in het moderne India gezien als verwende rijkeluiskinderen, die geen antenne hebben voor wat er echt leeft in het hedendaagse India.
Meritocratie
De BJP heeft India omgevormd tot een moderne meritocratie, waar je merits (talenten en prestaties) belangrijker zijn dan je familie, sociale klasse of kaste. India heeft een jaloersmakend demografisch dividend van honderden miljoenen jonge mensen, die steeds beter opgeleid zijn (IT‑savvy) en vaker internationaal georiënteerd, ambitieus werken aan hun carrière. De sleets geworden socialistische maatschappijvisie van de Gandhi-Dynastieke Congrespartij staat ver van de ambities van jonge Indiërs.
Zelfislamisering
De Congrespartij was voortdurend bezig met de appeasement (verzoeningspolitiek)van radicale moslims, die gefinancierd worden vanuit Saoedi-Arabië en de Arabische Golfstaten, soms zelfs door Pakistan. In India zie je nu ook veel meer boerka’s en andere streng islamitische kledij in het straatbeeld. Dit is een grote irritatiefactor voor liberale Indiase moslims die de Saoedisering van de Indiase islam afkeuren. Liberale Indiase moslims stemden daarom in grote getale op de BJP in plaats van de aan zelfislamisering en Saoedisering lijdende Congrespartij.
Ook Hindostaanse moslims in Nederland zijn de afgelopen jaren geradicaliseerd: hun ‘hoofddoekisering’ exporteren ze nu ook naar Suriname, waar voor het eerst radicale uit Nederland geremigreerde Hindostaanse moslims zijn gearresteerd voor het plannen van een IS-aanslag. De oprukkende radicale islam onder Indiërs in India en de Indiase diaspora heeft het Hindoe-nationalisme van de BJP vleugels gegeven.
Hindoe-heritage verloochend
De bekende Canadees-Pakistaanse activist Tarek Fatah, die erg populair is onder Indiase moslims, ijverde voor de herverkiezing van Modi. Fatah, die vaak in Nederland bij zijn zus op bezoek komt, hekelt de zelfislamisering van westerse politici en vindt dat India zich moet focussen op zijn Hindoe-identiteit, met insluitingvan moslims, christenen en andere minderheden. Volgens Fatah heeft de Congrespartij de Hindoe-heritagevan India verloochend. Hoewel moslim en Pakistani, rekent hij zichzelf tot Bharat, het land en cultuur van zijn voorouders. In India vinden veel mensen dat Modi-fan Fatah het Indiase staatsburgerschap zou moeten krijgen.
Politieke popsterren
‘Politiek als platenmaatschappij’ is een theorie van futuroloog professor Wim de Ridder, die stelt dat in de 21eeeuw politieke partijen louter platenmaatschappijen zijn voor politieke popsterren: Trump in Amerika, Bolsonaro in Brazilië en Modi in India. Modi is inderdaad een popster Bollywood+, de Indiase Trump. De BJP presenteert hem multimediaal, met een sterke focus op jongeren. Het straatbeeld en Indiase sociale media zijn 24/7 vergeven van Modi-beeltenissen. Maar Modi kan zijn glans verliezen als hij de ambities van de veelal jonge Indiërs, niet realiseert. Dan ruilen ze hem zonder pardon in voor een volgende politieke popster. Er zijn genoeg Bollywoodsterren die met succes de politiek ingingen en in de toekomst dat ook zullen doen. Modi propageert hartstochtelijk yoga als panacee voor het moderne leven. Dat past in een tijd waarin in India en daarbuiten mensen opnieuw zoeken naar zingeving, bezieling en spiritualiteit.
Tempo opvoeren
De 21eeeuw lijkt nu de Chinese Eeuw te gaan worden. Maar rond 2050 gaat het demografisch dividend van India zich uitbetalen, weet Modi’s BJP. Veel Chinezen zijn dood voor ze rijk zijn: van het werk naar de zerk. China heeft dan India met zijn grote jongerenreservoir (de Indiërs blijven vlijtig doorfokken) als partner nodig: Chindia heeft daarmee de toekomst. Maar dan moet het kabinet Modi II wel gaan leveren wat nodig is. Indiase jongeren spiegelen hun toekomstverwachtingen steeds meer naar de Xinomie (de economie van president Xi) van grote buur China.
Als critici Modi verwijten dat zijn hervormingen te traag verlopen, beroept hij zich op het Indiase Divyavadana uit de 2eeeuw: ‘Geen onzer daden gaat in de eeuwigheid verloren, want alles rijpt op de eigen tijd, wordt vrucht in ’t eigen uur’. Dat klinkt mooi, maar daar kun je tegenover stellen: ‘Terwijl het gras groeit, sterft het paard’. Modi II moet dus tempo maken.
Adjiedj Bakas is auteur van het boek ‘The New Renaissance’. www.bakas.nl
- Published in Korte berichten, NIEUWS
Waarom Hindostaan en niet Hindoestaan? — Hindorama
De nazaten van de Brits-Indische contractarbeiders in Suriname worden Hindostanen genoemd. Let wel: niet Hindoestanen. Het gaat hier namelijk niet om een cultureel-religieuze, maar om een etnische groep die zowel uit hindoes, moslims als christenen bestaat. Sedert 1947 wordt deze groep in Suriname officieel met de term Hindostanen aangeduid. Daarvoor werden deze immigranten en hun nakomelingen Brits-Indiërs of koelies genoemd.
De veranderingen in India in verband met de op handen zijnde onafhankelijkheid van Groot-Brittannië brachten in Suriname een discussie op gang. Brits-Indiërs zou geen juiste benaming meer zijn en Indiër voelde men zich niet. Het ging immers al om de tweede, in Suriname geboren, generatie. Koelie was uiteraard geen optie. Creolen stonden toch ook niet als “slaven” te boek! Bewust heeft men toen gekozen voor Hindostanen. Ten eerste omdat dit een correcte weergave is van het oorspronkelijke Hindiwoord Hindostan (benaming voor India), dat door taalkundige ontwikkelingen naderhand Hindustan werd. Ten tweede wilde men waken voor het binnenhalen van Indiase toestanden. Aan de vooravond van de onafhankelijkheid had de tegenstelling tussen hindoes en moslims inmiddels zeer onverkwikkelijke vormen aangenomen en werd er ook in etnische termen een onderscheid gemaakt: hindoes waren Hindustani’s en moslims Pakistani’s. In Suriname voelden de nakomelingen van de contractarbeiders, die altijd heel solidair met elkaar waren omgegaan, er niets voor dit onderscheid te introduceren door gebruik van het woord Hindoestaan.
- Published in BIBLIOTHEEK, Korte berichten, NIEUWS, Varia
VHP multicultureel — S. Gangapersad
Wie op 19 januari 2019 de zeventigste verjaardag van de Vooruitstrevende Hervormings Partij (VHP) bijwoonde, zag geen Hindostaanse, maar een multiculturele partij met veel jongeren. Nieuwe gezichten uit verschillende etnische groepen werden op die dag gepresenteerd. De partij gaf ook het startsein voor de verkiezingscampagne van 2020. VHP-voorzitter Chan Santokhi wilt volgend jaar maar liefst 28 van de 51 zetels landelijk binnen halen.
Landelijke deelname
“De jeugd van nu heeft niets te maken met etniciteit. Jongeren van verschillende bevolkingsgroepen trekken met elkaar op en werken probleemloos samen. Vroeger werd de VHP inderdaad bestempeld als een Hindostaanse partij, maar dat is aan het veranderen. We willen meer zijn dan een partij alleen. We gaan voor een nationale beweging, Orange Movement, die pleit voor herstel en redding van Suriname”, zegt Sachien Badal, ondervoorzitter van de VHP Jongerenraad. “Door landelijk deel te nemen aan de verkiezingen, betrek je iedereen en neemt het vertrouwen toe. Van de 70 jaar dat VHP bestaat, heeft de partij slechts 31
jaar deel uitgemaakt van de coalitie. De VHP heeft nooit alleen de regering gevormd. Nu gaan we alleen de verkiezingen in en er is plek voor een ieder. Mensen moeten daarop inspelen en stemmen op basis van kwaliteit. Het is belangrijk dat de kandidaten voorbeeldfiguren zijn en mensen zich in hun kunnen terugvinden ongeacht hun afkomst. Jongeren denken nu anders: ze kijken naar de potentie en kwaliteit van vertegenwoordigers en niet naar etniciteit.”
Eerste stap
De nieuwe multiculturele VHP is bij grote delen van de samenleving heel goed ontvangen. Verbazingwekkend is wel de kritiek uit de kamp van de Nationale Democratische partij (NDP). Volgens ondervoorzitter en fractieleider Andre Misiekaba is de VHP geen nationale partij. Hij verwijst naar volksvertegenwoordigers van de VHP die op dit moment allemaal Hindostanen zijn, terwijl dat bij de NDP anders is. In zijn toespraak bij de viering van de Dag der Bevrijding op 25 februari 2019 noemde president Bouterse de missies van VHP naar het binnenland en het streven naar 28 zetels een lachertje.
Volgens critici zal het nog jaren duren voordat de VHP een echte nationale partij wordt. Niet iedereen in de VHP is klaar om de verandering onder Santokhi te accepteren, zoals ook nog niet iedere niet-Hindostaan zover is om het partijcentrum De Olifant binnen te stappen. Maar de eerste stap voor verandering en vernieuwing is al gezet. Santokhi maakt zich als leider wel sterk voor een multiculturele partij. “Onze eerste voorzitter ging voor verbroederingspolitiek. De droom van Lachmon wordt werkelijkheid. Etnische politiek is nu niet meer aan de orde. Alle Surinamers moeten de ruimte krijgen om te participeren in alle partijen. De strijd gaat nu niet meer tussen rassen. Deze strijd gaat tussen goed en kwaad en tussen stabiliteit en instabiliteit.”
- Published in NIEUWS, Nieuws uit Suriname