Interview met Malani Avasthi – folklore zangeres

Arshana Thakoersing

Op tweede pinksterdag werd folklore zangeres en tevens ook Padma Shri winnares Malini Avasti (52) speciaal ter gelegenheid van 146 jaar immigratie overgevlogen door Stichting Lexes om het publiek te entertainen. In vol ornaat gaat ze gewillig en geduldig op de foto met de vele fans die speciaal voor haar gekomen zijn naar het 146 jaar Immigratie Concert in Opera te Den Haag. Hindorama interviewt haar vooraf aan haar optreden.

Wat vindt u van ervan dat 146 jaar immigratie gevierd wordt?
Het is een mooie gelegenheid voor een ieder om zich de eigen geschiedenis en identiteit te herinneren; om je kinderen bewust te maken wie ze zijn en waar ze vandaan komen. Vooral voor de jongere generatie Surinaamse Hindostanen is het belangrijk om hun geschiedenis te kennen. Het is een verhaal dat dieper gaat waarbij offers gemaakt zijn. Eerst migreren vanuit India naar Suriname en vervolgens migreren naar Nederland. Middels je identiteit onderscheid je je en het is dus goed om op deze manier je roots te herdenken en te eren. Ik waardeer het zeer.

Komt het thema migratie ook voor in folklore zang?
Migratie heeft altijd deel uitgemaakt van de folklore traditie. Mensen zijn net nomaden, als moeilijkheden zich voordoen of er is een mogelijkheid op een beter leven elders, dan verplaatst de mens zich altijd. In India is dit ook terug te zien. De liederen zelf hebben ook diverse migratie verhalen. Vroeger gingen mannen vaak voor 5 tot 7 jaar weg van huis in verband met hun werk. De vrouwen zongen dan vaak over trouw zijn en verlangen; dat ze geen tweede vrouw moeten nemen ook al zijn ze ver weg, dat ze naar hen verlangen, dat ze mooie juwelen voor hen mee terug nemen enzovoorts.

Hoe wordt je een folklore zanger?
Folk betekent roots, tradities, je eigen religie, voorvaderen, je familie. Voor de meeste folklore zangers is dit een familietraditie. In mijn geval was het meer een inspiratie die ik kreeg door mijn familie. Ik heb op dit gebied veel geleerd van mijn oma en tantes die ook zongen en dholak speelden. Maar je kunt, net zoals ik dat gedaan heb, ook in de leer gaan (Malini is een getrainde vocalist op het gebied van klassiek muziek-red.) Een folklore zanger moet wel een krachtige stem hebben. Het is een kracht die van binnenuit komt, de kracht van emoties die tot uiting komt dankzij de levenservaring die iemand heeft opgedaan. Iedereen die van dichtbij en veel in het leven heeft meegemaakt, die zich dus kan vinden in de pijn, verdriet, tragedies, plezier, festiviteiten en noem maar op kan dus een folklore zanger worden.

In 2016 werd u gehonoreerd met de Padma Shri (een onderscheiding voor verdiensten in de republiek India). Hoe heeft u dat bijzondere moment ervaren?
Het was geweldig! Ik was blij omdat er 20 jaar overheen ging in mijn carrière, voordat folklore weer aandacht kreeg. In het verleden was het een trend dat folklore genegeerd en verwaarloosd werd. Het werd niet gezien als gewichtig, als even belangrijk in vergelijking met andere vormen van muziek. Toen ik de award kreeg zag ik dat als een prestatie en erkenning voor alle folklore artiesten die mijn senioren waren en nooit erkend werden. Het was een erkenning voor de traditionele muziek, voor alle liederen die de verhalen van onze voorvaderen vertellen. Men moet zich namelijk ervan bewust zijn dat het niet gewoon dholak liederen zijn puur voor amusement, het gaat verder dan dat. En ik was ook blij omdat het andere folklore artiesten hoop gaf en dat versterkte mijn geloof dat ik mij op het juiste pad begaf door carrière te maken als folklore zangeres.

Hoe ziet de toekomst van folklore muziek eruit?
Helaas is er nog weinig vastgelegd, maar de overheid en diverse individuen in India zijn begonnen met de documentatie ervan. Met de hedendaagse technologie is veel mogelijk maar documentatie heeft geen zin als het verhaal erachter niet wordt verteld en vastgelegd. Ik zie dat er wereldwijd behoefte is om je roots te kennen en om te begrijpen waarom je bent wie je bent. Als je het verhaal achter de liederen niet toelicht, blijft het gewoon een nietszeggend lied, terwijl volksliederen het verhaal van het volk vertellen en dat is belangrijk. Wat mij wel opvalt, is dat ondanks de migratie van de Surinaamse Hindostanen, de authenticiteit van baithak gana muziek en het gebruik van de instrumenten hier puurder is dan in India zelf. Jullie gebruiken nog steeds de authentieke instrumenten: chimta, khanjali en dhol terwijl in India sommige instrumenten al vervangen zijn door elektronische instrumenten. Ik salueer de power van onze voorvaderen die naar Suriname gingen en de authenticiteit van volksmuziek hebben weten te behouden. Dat is heel belangrijk.

Wat zijn uw favoriete liederen en artiesten?
Dat zijn er veel. Dat hangt ook af van mijn gemoedstoestand. Ik luister graag naar filmmuziek, ghazals, western en country ook. Ik ben dol op Kenny Rogers, Neil Diamond, Paul Anka, The Beatles en ook Michael Jackson. Lata-ji vind ik fantastisch, de ghazals van Mehdi Hassan, Jagjit-ji, Reshma Begum Akhtar ook. Mijn eigen favorieten zijn “Kahe Ko Byahi Bides” en “Saiya mile larkaiya”. Ik heb in het verleden twee keer met Kries Ramkhelawan opgetreden, wie weet wellicht in de toekomst dat ik ook met artiesten hier kan samenwerken. Dat zou leuk zijn.

Wilt u tot slot nog zelf iets toevoegen? Ik denk dat men onderzoek moet doen naar de Surinaamse Hindostanen die in Nederland wonen en hoe zij hun cultuur en identiteit hebben weten te behouden. Het geeft aan waar India voor staat. Toen we in 1947 onafhankelijk werden dachten diverse wereldmachten dat we uiteen zouden vallen binnen 10 jaar. We werden duizenden jaren geregeerd door diverse heersers zoals de Sultans, Nawabs en de Britten dat voor diverse vertakkingen zorgde in de vorm van taal en cultuur, maar kijk naar ons: we zijn nog steeds intact: De Vedas zijn intact, de menselijke kwaliteiten ook; we hebben respect voor alle culturen en ik denk dat dit de reden is waarom de Indiërs, ongeacht waar ze naartoe gemigreerd zijn, hun mooie kwaliteit om een ieder te accepteren zoals die is, hebben behouden. Ze werken hard en zijn succesvol maar behouden hun identiteit. Ik denk dat dat de kracht is van India.

TOP